آیا ایالت نیویورک در تعقیب کلاهبرداری ارزهای دیجیتال به بیراهه رفته است؟

امپایر استیت هفته گذشته دو بار در صحنه نظارتی ظاهر شد و هیچ کدام کاملاً اطمینان بخش نبود.

در ۲۵ آوریل، صورت‌حساب S8839 پیشنهاد شد در ایالت نیویورک (NYS) سنا که “کشیدن فرش” و دیگر کلاهبرداری های رمزنگاری را جرم انگاری می کند، در حالی که دو روز بعد، مجلس ایالت ممنوعیت بیت کوین غیرسبز را تصویب کرد (BTC) استخراج. رویداد اول با خشم نمایندگان صنعت مواجه شد، در حالی که رویداد دوم با نقدهای منفی نیز مواجه شد. با این حال، با توجه به اینکه “ممنوعیت” موقتی و عمدتاً ارائه دهندگان انرژی را هدف قرار داده است، این ممکن است بیشتر یک واکنش بازتابی باشد.

این لایحه کلاهبرداری که توسط سناتور ایالتی کوین توماس حمایت می‌شود، به دنبال ایجاد یک مسیر میانی بین محافظت از مردم در برابر هنرمندان کلاهبردار و در عین حال تشویق مداوم نوآوری در بخش کریپتو و بلاک چین بود. این اعمال خاص شیک‌بازی مبتنی بر رمزارز از جمله «کلاهبرداری با کلید خصوصی»، «کشیدن فرش غیرقانونی» و «کلاهبرداری نمادهای مجازی» را جرم انگاری می‌کند. با توجه به خلاصه این لایحه:

“با پیشرفت این فناوری جدید، وضع مقرراتی که هم با روح بلاک چین و هم با ضرورت مبارزه با تقلب هماهنگ باشد، حیاتی است.”

با این حال، منتقدان به سرعت به موضوع لایحه، قابلیت استفاده، زبان بسیار گسترده و حتی قانون اساسی آن حمله کردند.

به عنوان مثال، انجمن بلاک چین به کوین تلگراف گفت که این لایحه همانطور که در حال حاضر نوشته شده است “غیرقابل اجرا” است و “بزرگترین غیرمجاز این است که برنامه‌نویسان نرم‌افزار را ملزم می‌کند سرمایه‌گذاری‌های شخصی خود را به صورت آنلاین منتشر کنند و آن را جرم می‌دانند. این کار را نکنیم هیچ چیز مانند این از راه دور در هیچ صنعت سنتی، مالی یا غیره، حتی برای سهامداران عمده شرکت های دولتی وجود ندارد.»

این انجمن همچنین اضافه کرد که تمام جرایم مشخص شده قبلاً تحت قوانین ایالت نیویورک و فدرال قرار داشتند. “هیچ دلیل خوبی برای ایجاد جرایم جدید برای “قالی کشی” وجود ندارد.”

استفن پالی، شریک در دفتر واشنگتن دی سی شرکت حقوقی اندرسون کیل، به نظر می رسد موافق است، و به کوین تلگراف می گوید که ایالت نیویورک قبلاً چنین کرده است. قانون مارتین این «یک طرح قانونی موجود است که یکی از گسترده‌ترین طرح‌ها در کشور است که به نظر من احتمالاً بسیاری از مواردی را که این لایحه ادعا می‌کند جرم انگاری می‌کند را پوشش می‌دهد».

یک تهدید برای اعتماد

از سوی دیگر، انکار اینکه کلاهبردار بخش ارزهای دیجیتال و بلاک چین را تحت تأثیر قرار می‌دهد سخت است – و به نظر نمی‌رسد که از بین برود. تیتر گزارشی از Chainalysis در دسامبر. این شرکت تحلیلی در ادامه این فعالیت‌ها را تهدیدی بزرگ برای اعتماد به ارزهای دیجیتال و پذیرش کریپتو اعلام کرد.

لایحه توماس موافق بود، و اشاره کرد که “کشیدن فرش اکنون در صنعت ارزهای دیجیتال ویران می کند.” این فرآیند فرآیندی را توصیف می‌کند که در آن یک توسعه‌دهنده توکن‌های مجازی ایجاد می‌کند، آن‌ها را به عنوان سرمایه‌گذاری برای عموم تبلیغ می‌کند و سپس منتظر می‌ماند تا قیمت آن‌ها به شدت افزایش یابد، «اغلب صدها هزار درصد». در همین حال، این بدخواهان مقدار زیادی از توکن‌ها را قبل از اینکه «همه آن‌ها را به یکباره بفروشند، که باعث کاهش ناگهانی قیمت می‌شود» برای خود پنهان کرده‌اند.

خلاصه در ادامه به تشریح قالی‌کشی اخیر پرداخته است که شامل این موارد می‌شود. سکه بازی ماهی مرکب (SQUID). این توکن با قیمت 0.016 دلار به ازای هر سکه شروع به کار کرد، “فقط در عرض یک هفته به 2861.80 دلار به ازای هر سکه رسید و سپس در کمتر از پنج دقیقه پس از کشیدن فرش به قیمت 0.0007926 دلار سقوط کرد:”

” به عبارت دیگر، سازندگان SQUID 23,000,000% بازده سرمایه خود را دریافت کردند و سرمایه گذاران آنها از میلیون ها کلاهبرداری شدند. این لایحه چارچوب قانونی روشنی را برای دادستان‌ها فراهم می‌کند تا این نوع مجرمان را تحت تعقیب قرار دهند.» bfd9-41ea-8a50-47caa835e215.jpg”/>

آیا راه‌حل‌های پیشنهادی قابل اجرا هستند؟

بعضی از برخی از راهکارهای پیشنهادی در لایحه، از جمله یک ماده، گیج شدند که توسعه‌دهندگان توکن‌هایی که «بیش از 10 درصد از این توکن‌ها را ظرف پنج سال از تاریخ آخرین فروش این توکن‌ها می‌فروشند» باید متهم به جرم شوند.

«مقرراتی که آن را به عنوان یک کلاهبرداری برای جیسون گوتلیب، شریک Morrison Cohen LLP و رئیس بخش White Collar و قانون اجرای قانون، به کوین تلگراف گفت: توسعه دهندگان فروش بیش از 10 درصد توکن ها در مدت پنج سال مضحک است. او پرسید که چرا اگر چنین فعالیتی به طور آشکار، مشروع و بدون فریب انجام شود، چرا باید تقلب تلقی شود و اضافه کرد:

«بدتر از آن، پیش‌نویس قانون‌گذاری شلخته است. این قانون به راحتی با ایجاد مقدار زیادی از توکن‌های «برای فروش نیست» که به سادگی در یک خزانه قفل می‌شوند، دور زده می‌شود تا از عبور هر گونه فروش از آستانه 10 درصد جلوگیری شود.

دیگران از عدم وجود این لایحه انتقاد کردند. دقت، درستی. دیوید روزنفیلد، شریک در گروه حقوقی وارن، گفت: در رابطه با استیبل کوین‌ها، این صورت‌حساب به یک صادرکننده نیاز دارد که «نه» تبلیغ کند. در مقام مقایسه، اکثر لوایح از این نوع «افشای مشخصی را الزامی می‌کنند یا زبان خاصی را ممنوع می‌کنند». او به کوین تلگراف گفت: زبان مبهم و بیش از حد گسترده این قانون “از نظر من به صورت مهلکی در لایحه نفوذ می کند و به آن آلوده می شود.” اضافه. باز هم، واقعاً مشخص نیست که این به چه معناست. از 10 نفر بخواهید که بدنامی را تعریف کنند و ممکن است یکی 10 پاسخ متفاوت دریافت کند. یا این شرط را در نظر بگیرید که توسعه دهندگان نرم افزار سرمایه گذاری های شخصی خود را منتشر کنند. روزنفیلد گفت: «این به طور غیرقانونی به طبقه‌ای از شهروندان و توسعه‌دهندگان بدون دلیل قانع‌کننده‌ای که قانون اساسی را تصویب می‌کند، انگ می‌زند. کل این لایحه الزامات قانون اساسی را تصویب نخواهد کرد.

Cointelegraph از کلاید وانل، که ریاست کمیته فرعی مجمع ایالتی نیویورک در زمینه اینترنت و فناوری های جدید را بر عهده دارد – و لایحه ای همراه برای S8839 در مجلس نمایندگان ارائه کرد – در مورد انتقاداتی که فرش می کشد و سایر انواع رمزارزها پرسیده است. تقلب در حال حاضر توسط قوانین موجود، از جمله قانون مارتین ایالت پوشش داده شده است. او پاسخ داد:

«در حالی که قانون مارتین صلاحیت رسیدگی به کلاهبرداری را برای دادستان کل فراهم می کند، ما باید اختیارات روشنی را برای دادستان های نیویورک در فضای ارزهای دیجیتال ارائه کنیم. این لایحه اختیارات روشنی را در رابطه با کلاهبرداری در ارزهای دیجیتال ارائه می‌کند.

هنگامی که از وانل برای مثالی در مورد اینکه چگونه این لایحه با روح بلاک چین مطابقت دارد، همانطور که در خلاصه ادعا شده است، پاسخ داد: «جالب است که یکی از اصول اصلی فناوری بلاک چین اعتماد است. این لایحه اعتماد بسیار مورد نیاز را برای سرمایه‌گذاری‌ها و تراکنش‌های ارزهای دیجیتال فراهم می‌کند.”

آیا وانل – کارآفرینی که خود را توصیف می‌کند – نگران بود که این قانون ممکن است توسعه‌دهندگان نرم‌افزار را دلسرد کند، به‌ویژه، الزامی که توسعه‌دهندگان نرم‌افزار دارند. سرمایه گذاری های شخصی خود را به صورت آنلاین منتشر کنند؟

وانل به کوین تلگراف گفت: «من می‌خواهم مطمئن شوم که نیویورک مکانی با بازار آزاد، باز و منصفانه برای مشارکت کارآفرینان، سرمایه‌گذاران و همه است. “تعهد افشای منحصراً در مورد علاقه یک توسعه دهنده به توکن خاص ایجاد شده اعمال می شود. این برای سرمایه گذاری های دیگر خارج از نشانه خاص مورد نظر اعمال نمی شود.”

گوتلیب با برخی از این خصوصیات مخالفت کرد. او اعلام کرد: «این لایحه با روح بلاک چین همسو نیست. این لایحه ممکن است از برخی اصطلاحات بلاک چین مانند کشش فرش استفاده کند، اما این بدان معنا نیست که ماهیت واقعی بلاک چین را درک کرده است. او گفت: «این لایحه دارای نقص‌های جدی است که مانع از توسعه‌دهندگان قانونی می‌شود، و روح واقعی بلاک چین تشویق توسعه و در عین حال محافظت از شرکت‌کنندگان است.

چه چیزی قانون‌گذاران ایالت را هدایت می‌کند؟

یکی مشکوک است که این لایحه ممکن است با عجله تهیه شده باشد، با توجه به برخی از زبان های نادرست ذکر شده در بالا. پس باید پرسید: انگیزه قانونگذاران نیویورک چیست؟ آیا نیاز دارید که با یک فناوری جدید که بسیاری هنوز آن را درک نمی کنند، پیش بروید؟ آیا می خواهید از ایالت ها و مناطق دیگری مانند وایومینگ، تگزاس و میامی که درگیر طرح ادعاهای خود در قلمرو رمزنگاری هستند، پیشی نگیرید؟

«شکایت کیفری 20 صفحه ای را در اتهامات اخیر علیه ایلیا لیختنشتاین بخوانید. روزنفیلد پاسخ داد و همسرش هدر مورگان. او به دستگیر زوج به اتهام سرقت crypto در زمان نگارش این مقاله از صرافی Bitfinex در سال 2016، ارزش آن 4.5 میلیارد دلار بود، «و متوجه خواهید شد که قانون‌گذاران و قانون‌گذاران چه چالشی در مبارزه با سطح فزاینده تقلب در ارزهای دیجیتال، به ویژه در ایالت نیویورک دارند. ” او افزود که مسلماً مقررات بیشتری مورد نیاز است، “اما این لایحه قطعاً اینطور نیست.”

در مورد انگیزه قانونگذاران، پالی گفت: “یک دیدگاه سخاوتمندانه این است که بازار در واقع است. مملو از رفتار نادرست و در برخی موارد تقلب آشکار است و قانونگذاران مایلند برای رسیدگی به این رفتار، علامتی بگذارند و قوانینی را به کتاب‌ها اضافه کنند.»

از سوی دیگر، یک بدبین ممکن است این خطر را داشته باشد که چیزی جز تئاتر قانونگذاری نیست. پالی به Cointelegraph گفت: «حقیقت احتمالاً جایی در این بین است. به قدمت خود تجارت.»

ماینینگ کریپتو از کجاست؟

همانطور که اشاره شد، هفته گذشته S8839 با تصویب یک ممنوعیت دو ساله برای استخراج غیرسبز بیت کوین در مجمع NYS به دقت دنبال شد. آیا احتیاط دیرینه ایالت نسبت به کریپتو شروع به جوشیدن کرده است؟

گوتلیب پیشنهاد کرد که این دو رویداد واقعاً قابل مقایسه نیستند. او گفت: “قانون استخراج بیت کوین، اگرچه اشتباه و نادرست است، اما حداقل از یک تمایل قابل درک برای محافظت از محیط زیست خود در تعامل با یک فناوری جدید ناشی می شود.”

قانون جدید قالی‌کشی، در مقایسه، ممکن است ناشی از تمایل به محافظت از سرمایه‌گذاران و جلوگیری از تقلب باشد، اما چیز جدیدی ارائه نمی‌کند. “قانون موجود این موارد را به خوبی پوشش می دهد.”

به نظر می‌رسید که «ممنوعیت» استخراج بیت‌کوین در هفته گذشته توجه بیشتری را نسبت به قبض قالی‌شویی به خود جلب کرده است، اما ممکن است تا حدی به دلیل یک سوء تفاهم باشد. این لایحه [ماینینگ] در رسانه ها به عنوان ممنوعیت استخراج ارز دیجیتال مطرح شده است. این طور نیست ، ” =email&_hsmi=211551234&_hsenc=p2ANqtz-_uhKPFP85GWcVRQY-gYj2ZHYaiTQr8j3IDPD3Zh0oHvjDx93tNRPRxfPBDMTQJGel2rU5G7_frxghLUrYkrpjuKyIDNQ-6gW5BROJRyVkbPfVes0c&utm_content=211551234&utm_source=hs_email” target=”_blank” rel=”noopener nofollow”>declared NYDIG Research Weekly in its April 29 newsletter. به گفته NYDIG، این یک تعلیق دو ساله در برخی از انواع استخراج رمزارز است که عمدتاً شرکت‌های انرژی را هدف قرار می‌دهند، نه ماینرهای بیت کوین، و افزود:

«مجلس ایالت نیویورک به تعیین یک دوره ۲ ساله رأی داد. توقف صدور مجوزهای هوایی برای تاسیسات تولید برق مبتنی بر سوخت فسیلی که انرژی پشت سر هم برای استخراج ارزهای دیجیتال تامین می‌کنند.” مسیر خود را در مورد مقررات بلاک چین و ارزهای دیجیتال. گوتلیب گفت: «ایالت نیویورک موتور مالی کشور است. با این حال، در مورد امور مالی مبتنی بر بلاک چین، «رژیم قانونگذاری نیویورک تا حد زیادی مانع توسعه مسئولانه در صنعت شده است». او از الزامات BitLicense ایالتی به عنوان مثالی از یکی از الزامات «سرسخت» و «تا حد زیادی زینتی» نام برد. به طور کلی، گوتلیب به کوین تلگراف گفت: «قانون‌گذاران نیویورک باید در نظر بگیرند که آیا می‌خواهند نیویورک یک صنعت رو به رشد فین‌تک را جذب و پرورش دهد، یا اینکه می‌خواهند قوانین نادرست بیشتری را تصویب کنند که اهداف کمی را دنبال می‌کنند. به جای ترساندن شرکت ها.”